Kiedy za pomocą edytora tekstu tworzymy wypowiedź, oprócz poprawności językowej i sensownej treści wypowiedzi ważna jest też estetyka pracy. Dlatego dobrze widziane jest pisanie w taki sposób, by na końcu wiersza nie pozostawiać osamotnionych jedno- lub dwuliterowych wyrazów (niesamodzielnych części mowy – spójników i przyimków).
Większość ludzi radzi sobie z tym, jak umie. Większość po prostu wciska ENTER. Ale uwaga! Jeżeli do przeniesienia tych wyrazów użyjemy samego klawisza ENTER, pozbędziemy się problemu, ale tylko powierzchownie. W przypadku ponownej edycji tekstu (dopisania, zmiany szerokości marginesów lub wielkości czy rodzaju czcionki), tekst nam się „rozjedzie” i zmuszeni będziemy wszystko poprawiać.
Twarda spacja w programach Word i Pages
Aby ustrzec się przed tego typu wpadką, należy sięgnąć po bardzo przydatny skrót, zwany twardą spacją. Pozwala on w niewidzialny sposób spoić wyraz niesamodzielny z samodzielnym, by nie ulegały one rozłączeniu np. na końcu linijki. Twardą spację w Wordzie stosujemy poprzez użycie kombinacji klawiszy CTRL+SHIFT+SPACJA. Na Macu sprawdzi się skrót CMD+SHIFT+SPACJA. Jeśli podejrzymy białe znaki, zobaczymy, że zwykła spacja zaznaczona jest kropką, a twarda – kółeczkiem (w programie Pages jest to kółko z kropką:
Twarda spacja w Google Docs
Używając Google Docs niestety zmuszeni jesteśmy za każdym razem wstawiać znak specjalny o kodzie U+00A0. Niestety nie ma skrótu klawiszowego, który by nam w tym pomógł. Jednak, by oszczędzić czas, można skopiować ten symbol i po napisaniu całego tekstu wstawić go tam, gdzie jest taka potrzeba.
Chociaż używanie tego znaku wymaga przyzwyczajenia się albo ponownej edycji już raz napisanego tekstu, warto rozważyć jego stosowanie. Czasami stosowanie twardej spacji może zaoszczędzić wielu nerwów osobom, które wierzą, że enter lub dziesięć spacji to dobre rozwiązanie, a później weryfikują swoje zdanie 😉
Ps. Autorka wpisu bardzo by chciała, żeby ten skrót działał w edytorze jej strony, jednak nie działa, dlatego wszelkie i, na, do, z, w pozostać muszą na końcu linijki… 😦
Język polski 