
Tren VII – interpretacja
“Tren VII” skupia się na ukazaniu ogromnego bólu ojca po stracie dziecka. Podmiot liryczny ogląda ubranka córki i uświadamia sobie, jak wielką poniósł stratę. Dziewczynka już nigdy ich nie założy. Poeta nie może pogodzić się z odejściem dziecka i trudno mu wypowiedzieć ostateczne słowo: śmierć. Zamiast tego mówi o śnie, który jest żelazny, twardy i nieprzerwany. Rozmyśla też nad tym, jak okrutny okazał się los. Orszulka miała dorosnąć, wyjść za mąż, dostać suknię ślubną, łoże małżeńskie i ziemię. Zamiast ślubnego ubrania otrzymała jednak sukienkę pogrzebową, zamiast łoża małżeńskiego – trumnę, a jej posagiem jest grudka ziemi, którą ojciec położył obok jej główki. Wszystkie nadzieje ojca na szczęśliwe życie córki oraz ona sama zamknięte zostały w trumnie.
Tren VII – środki stylistyczne
- Apostrofa – bezpośredni zwrot do osoby, bóstwa lub zjawiska, w tym wypadku podmiot liryczny zwraca się do rzeczy dziecka:
- Nieszczęsne ochędóstwo, żałosne ubiory mojej najmilszej cory!
- Pytanie retoryczne – pytanie, na które adresat nie oczekuje odpowiedzi. Ma skłonić odbiorcę do zastanowienia się nad daną kwestią:
- Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie?
- Żalu mi przydajecie?
- Powtórzenie:
- Nie masz, nie masz nadzieje
- Wyliczenie:
- sen żelazny, twardy, nieprzespany
- Epitety:
- nieszczęsne ochędówstwo, żałosne ubiory, najmilszej cory, smutne oczy, sen żelazny, twardy, nieprzespany, letniczek pisany, paski złocone, matczyne dary płone, moja dziewko droga, mać uboga, lichą tkaneczkę
- Zdrobnienia:
- letniczek, członeczków, uploteczki, tkaneczkę, brełeczkę
- Metafory:
- Ujął ją sen żelazny, twardy, nieprzespany
- I posag, i ona, w jednej skrzyni zamkniona
- Eufemizm, omówienie:
- Ujął ją sen żelazny, twardy, nieprzespany (śmierć)
Sprawdź swoją wiedzę o Trenach, klikając poniżej: